Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Η μικρή Ραλλού-χορωδία Σωληναρίου.

Στην γιορτή του Αγίου.Γεωργίου Βοιωτίας, με τη μεικτή χορωδία του χωριού, και την φιλική συμμετοχή της χορωδίας Σωληναρίου Βοιωτίας. Χοράρχης η κ. Μαρία Καραγιαννάκη.Με κόντρα τον άνεμο περάσαμε πρίμα !!!!!!

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Συνάντηση παλιών συμμαθητών ΔΗΜ.ΣΧΟΛ. ΣΩΛΗΝΑΡΙΟΥ.(FOTO ΚΑΙ VIDEO)

Είχε συγκίνηση πολύ,
είχε χαρά μεγάλη
για λίγες ώρες γύρισε
   ο χρόνος πίσω πάλι...  


Άλλη μια όμορφη και νοσταλγική συνάντηση παλιών συμμαθητών έγινε το βράδυ του Σαββάτου 5 Ιουλίου 2014 στο Σωληνάρι όπου συναντήθηκαν οι παλιοί συμμαθητές του Δημοτικού Σχολείου Σωληναρίου που αποφοίτησαν τις δεκαετίες 1960 και 1970
 

 




 
 



 Αρκετά χρόνια μετά, σε μια ξεχωριστή βραδιά γεμάτη συγκίνηση, χαρά, συζητήσεις, πειράγματα, αναμνήσεις και νοσταλγία, οι παλιοί συμμαθητές είχαν την ευκαιρία να αναπολήσουν ωραίες και αξέχαστες στιγμές από τα μαθητικά τους χρόνια.  

 
 Ήταν η δεύτερη συνάντηση του είδους. Η πρώτη, πριν 11 χρόνια. Πήγα στο παλιό σχολείο   λίγο μετά τις 9, την ώρα του περίπου ραντεβού. Μια ομάδα άγνωστων καθόταν. Τους κοίταζα και με κοίταζαν με απορία. Είναι, δεν είναι; Στο μυαλό μου καρφώθηκαν οι στίχοι:    
 «Και προχωρούσα
μέσα στη νύχτα
χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας με γνώριζε»  
 
 Πλησίασα διστακτικά να ρωτήσω, ενώ ένιωθα μια ντροπή για την έλλειψη ικανότητας αναγνώρισης. Ναι, αυτοί ήταν, εκείνοι που περάσαμε μαζί 6 χρόνια καθισμένοι στα σκαμμένα ξύλινα θρανία, που μοιραστήκαμε τις ίδιες αγωνίες, το ίδιο βρεμένο ψωμί με ζάχαρη,στη μέση ή και στα τρία - στο διάλειμμα, τις εντυπώσεις από τις χθεσινές ζημιές στη γειτονιά, την χοντρή πλάκα και το ελαφρύ δούλεμα. Αυτοί που καπνίσαμε το πρώτο τσιγάρο – απόδειξη του ανδρισμού μας- που ψιλομεθύσαμε για πρώτη φορά στου Βίδα την ταβέρνα, που τραγουδάγαμε στον "πυργάκο"...(ο καράφλας τραγουδάει και τον κώλο του κουνάει..)
            Αυτοί οι ίδιοι. Ο Νίκος, ο Βαγγέλης, ο Γιώργος, ο Σπύρος, ο Θωμάς, η Σοφία , ο Νώντας, ο Γρηγόρης, η Γιωργία,η Χρυσούλα,η Φωτεινή, ο Στρατής ο Μενούσης,ο Κόβας που ποτέ δεν τον φωνάξαμε με το μικρό του όνομα, μερικοί ακόμα. Αυτοί οι ίδιοι, αλλά άλλοι. Τα αδύνατα κορμιά έχουν στρογγυλέψει, κοιλιές και στομάχια περίσσευαν, τα σφικτά κρέατα έχουν πλαδαρέψει, τα μαλλιά άλλων άσπρα, άλλων γκρίζα, σε μερικούς χαμένα για πάντα, στα πρόσωπα τα σημάδια των χρόνων που πέρασαν. Αγκαλιές, φιλιά, κτυπήματα στην πλάτη, σύντομες κουβέντες με καθένα χωριστά, οι μεζέδες είχαν έρθει και το κρασί κοκκίνιζε τα ποτήρια.                                                      
                                                            Καθώς κατέβαινε το κρασί ανέβαιναν, οι αναμνήσεις του τότε.
  Και οι απόντες. Πού είναι αυτός, γιατί δεν ήρθε ο άλλος, ποιος βλέπει τον τρίτο. Οι πληροφορίες να διασταυρώνονται, τα κενά να συμπληρώνονται αποσπασματικά, ατελώς, οι πιθανότητες να κυριαρχούν (θα πρέπει να είναι.....)  και τα σενάρια να εκτυλίσσονται.   Και οι άλλοι απόντες. Οι μόνιμα πια "απόντες".   


 

        Η ωραία αυτή βραδιά κορυφώθηκε με τραγούδι και χορό, πού κράτησε αρκετές ώρες μετά τα μεσάνυχτα και ολοκληρώθηκε με την υπόσχεση - δέσμευση από όλους για μια προσεχή συνάντηση, η οποία θα οργανωθεί με τέτοιο τρόπο και σε χρόνο κατάλληλο, που θα δώσει την ευκαιρία και σ' αυτούς που ζουν σε τόπους μακριά από το χωριό (και είναι αρκετοί), ώστε να είναι παρόντες (αν είναι δυνατόν) ΟΛΟΙ. 
 
  Ήταν η ίδια σκανταλιάρικη ατμοσφαίρα, σα να είμαστε ακόμα στις τάξεις και να κάνουμε ένα πάρτι στο τέλος της σχολικής μέρας, σαν να είχαμε μόλις τελειώσει από μάθημα, σα να είμαστε ακόμα συμμαθητές, σα να μην πέρασε μια μέρα. 
 
 
 
 
  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  
 
 
 

 
 

Ξεκλείδωσα το κουτί  των χρόνων που πέρασαν. Προνόμιο των ανθρώπων που είναι στην ηλικία μου, για τους οποίους ο χρόνος έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον, έστω και αμφίβολο. Αν σας φαίνεται γλυκανάλατο, ανούσιο και σαχλό, θα υποστηρίξω ότι, παρά την όποια ηλικία σας, είστε εξαιρετικά "ΝΕΟΙ". Και αυτό δεν αποτελεί ψόγο.          
Η επόμενη συνάντηση δεν θα αργήσει, άλλωστε το υποσχεθήκαμε όλοι στον εαυτό μας να νοιώσουμε μαθητές για μια ακόμη φορά στον αύλειο χώρο του " ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΣΩΛΗΝΑΡΙΟΥ
 







Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς που το οργάνωσαν.





"Και στο Γιώργο για την μουσική.  
ΔΕΙΤΕ FOTO ΚΑΙ VIDEO .