KALO GKOURAGIO ELLHNES !!!!!!!!!!!!!

Η τραγική μαρτυρία της Ευσταθίας Γεωργακού. Πως ξεκληρίστηκε ολόκληρη η οικογένειά της και επέζησε μόνο αυτή από την φρικτή Σφαγή του Διστόμου - Δείτε το βίντεο

Η τραγική μαρτυρία της Ευσταθίας Γεωργακού. Πως ξεκληρίστηκε ολόκληρη η οικογένειά της και επέζησε μόνο αυτή από την φρικτή Σφαγή του Διστόμου - Δείτε το βίντεο

 ΔΕΙΤΕ  ΟΛΟΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ

*Ευχαριστώ τον Γιώργο Τζιτζώκο για την παραχώρηση του υλικού

Ήρωας δεν είναι μόνο αυτός που φεύγει και γίνεται μάρτυρας καθαγιάζοντας το χώμα του Διστόμου.

Ήρωες είναι κι αυτοί που μένουν και συνεχίζουν τη ζωή τους έχοντας χάσει όλη τους την οικογένεια χωρίς να ξέρουν το γιατί. Κι όλα αυτά σε δύο ώρες. 

Ήρωας είναι αυτός που κουβαλάει όλα αυτά τα τραγικά βιώματα και συνεχίζει παλεύει για την επιβίωση του και να προσφέρει στην κοινωνία.

Έτσι και η Ευσταθία Γεωργακού Κρέμου. 

Κορίτσι 14 χρονών τότε, έχασε τα αδέρφια της και τους γονείς της, και δεν της απέμεινε κανένας συγγενής.   

Σκληρή η ζωή της στα ορφανοτροφεία και τα ιδρύματα, αλλά την δικαίωσε ο χρόνος και ο καιρός, κάνοντας μία καλή οικογένεια με έναν εξαιρετικό σύζυγο από την Αράχωβα που την στήριξε και την έκανε να ξαναρχίσει τη ζωή της

Κι αυτή βέβαια δεν είναι παρά μία ιστορία, από μία μόνο οικογένεια. Πρέπει εδώ να πούμε ότι μάρτυρας στο έγκλημα αυτής της οικογένειας ήταν και η γιαγιά μου, γιατί το σπίτι μας ήταν απέναντι από το πατρικό των Γεωργακών, και δυστυχώς το έγκλημα εκεί δεν το είχαν διαπράξει μόνο Γερμανοί, αλλά και Έλληνας καταδότης που έσφαζε μαζί με τους ναζί. Ο περιβόητος Μαλαδρίνος ή Πλατανιώτης.

Αλλά ας αφήσουμε την ίδια να μας τα πει :

distomo.blogspot.com

ΣΤΟΥΣ ''ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ'' ΝΕΝΕΚΟΥΣ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΕΣ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ.

ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΩΝ ΔΙΑΚΟΠΩΝ 1975

 -Εποχή που χαιρόμασταν με απλά πράγματα.....Με φωτο που μας ταξιδεύουν σε περασμένες δεκαετίες,σε θολές αλλά όχι ξεχασμένες αναμνήσεις και σε μαγικά παιδικά όνειρα γιατί.........."δε φταίω εγώ που μεγαλώνω , φταίει η ζωή που 'ναι μικρή''

Στην παραλία Σαράντη.......Νίκος , Γιάννης , Θωμάς.

Αυτό που έχει σημασία στη ζωή δεν είναι τι σου συμβαίνει,αλλά τι θυμάσαι και πως το θυμάσαι !! 

Λίγο πριν τη ....βουτιά

Δε θυμόμαστε μέρες ,θυμόμαστε στιγμές.

-Για πότε πέρασαν τα χρόνια !!!!-Τα χρόνια δεν πέρασαν,τα χρόνια δεν περνούνε .Τα χρόνια στέκονται.  Εμείς περνούμε .

είχαμε κι ένα ....πτώμα !!!

  

οοοχι στα βαθιά ρεεεε.....

Ο αρχηγός........

Μια στιγμή απ' το τότε, μια στιγμή που κράτησε όσο το ανοιγόκλεισμα του φακού μιας παλιάς φωτογραφικής μηχανής,μια απ' τις στιγμές που γεμίζουν το υπόλοιπο της ζωής μας. 

ΠΑ-ΤΕΡΑΣ

Κρέμασε το παιδί του και το μαστίγωσε επειδή απέτυχε στις εξετάσεις!!

Ιράκ
Δεν μπορείς εύκολα να περιγράψεις κάτι τόσο αρρωστημένο, όσο αυτό που θα δείτε στο βίντεο.
Πα-τέρας, κρέμασε ανάποδα το παιδί του, και το μαστίγωνε ασταμάτητα, γιατί έκανε το
ΕΓΚΛΗΜΑ (!!!) να αποτύχει στις σχολικές εξετάσεις του!!
Το πιο άρρωστο απ' όλα;
Η "μάνα" του κρατούσε τεντωμένο το σχοινί που ήταν δεμένο στα ποδαράκια του παιδιού της, ενώ λίγο αργότερα στον άγριο ξυλοδαρμό, πήραν μέρος και άλλα μέλη της οικογένειας.
Το βαρούσανε όλοι μαζί!!!!
Αντιλαμβάνεστε για τι ψυχοπάθεια μιλάμε;   Δείτε το video

Είστε σίγουροι ότι πρόκειται για σαρδάμ; Δείτε το βίντεο…

ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ .......(νέες διαστροφές)!!!!!!!!!!!!!

Κοιτάξτε το όλο το VIDEO  απλά.........θεϊκό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Το βλέμμα του Οδυσσέα

Μια απο τις πιο δυνατές σκηνές στην ιστορία του Παγκόσμιου Κινηματογράφου…
“Η Ελλάδα πεθαίνει. Έκανε τον κύκλο της… Πεθαίνουμε σα λαός… Ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα…”
Μα αν είναι να πεθάνει, να το κάνει γρήγορα, γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο.  "Ελπίζω κάποιοι να καταλάβουν το νόημα της ανάρτησης…

Επικίνδυνος τύπος ''Μετανάστης''

Μετανάστης      =      ''Ξένος''

“Ξένοι” υπήρξαν και οι πρόγονοί μου, όταν μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή ήρθαν στη “Μεγάλη Ελλάδα” και αντιμετωπίστηκαν από πολλούς “Έλληνες” ως Τούρκοι. “Ξένοι” υπήρξαν και τα εκατομμύρια Ελλήνων μεταναστών που διασκορπίστηκαν σε όλα τα σημεία του πλανήτη για να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον. Όμως αυτά τα δεδομένα της ιστορίας μας είναι εύκολο να τα ξεχνάμε, όταν πλέον δεν είμαστε οι “ξένοι”, αλλά τα “αφεντικά”.Μετανάστης: Το κύριο ελάττωμά του είναι ότι μετά τις 8 έως 12 ώρες σκληρής δουλειάς πιάνει χώρο. Εάν βρισκόταν κάποια μαγική φόρμουλα και εξαφανιζόταν, για να εμφανιστεί την επομένη στη δουλειά και χωρίς να ζητήσει ποτέ καλύτερη αμοιβή, τότε θα υπήρχε ελεύθερη πτώση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού...Αλλά  μερικοί υπερπατριώτες έχουν όλο το δικαίωμα αφού τους παίρνουν στη δουλειά τους , να τους βρίζουν επειδή λέει ....τους ''πληρώνουν'' !!!!!!!!!!!!!!!!!!

''Πάμε σαν άλλοτε''

"Πάμε σαν άλλοτε"

Ο Άρης έλεγε πως ποτέ δεν θα τον πιάσουν αιχμάλωτο. Κι έτσι κι έγινε. Στα μέσα του Ιούνη του 1945 σε ηλικία 40 ετών κυνηγημένος και περικυκλωμένος από τους διώκτες του βάζει τέρμα στη ζωή του στο φαράγγι του Φάγγου της Μεσούντας, (χωριό της Άρτας). Στο θάνατο τον ακολουθεί ο πιστός σύντροφος καπετάν Τζαβέλας, αγκαλιάζοντας το άψυχο σώμα του Άρη και απασφαλίζοντας μια χειροβομβίδα. Ένας σάπιος συρφετός από ταγματασφαλίτες, φασίστες κι ΕΔΕΣίτες χίμηξαν, κόψαν το κεφάλι του Άρη και του Τζαβέλα, τα μετέφεραν στα Τρίκαλα, τα κρεμάσαν σε φανοστάτη στην πλατεία και στήσαν γλέντι με νταούλια και κλαρίνα. Μόνο νεκρούς τολμήσαν να τους πλησιάσουν. Τιμή και δόξα τους αλύγιστους καπετάνιους!

“Τιμή και δόξα στο ασύγκριτο παληκάρι. Τιμή και δόξα και στο λαό που τονε γέννησε”. (Κ.Βάρναλης)

Αποσπάσματα από τον ιστορικό λόγο του Άρη στη Λαμία (22 Οκτώβρη 1944):
… Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν’ αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν’ ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ’ αρχίσω σαν τα παραμύθια …
… Επί Μεταξά βιάστηκαν γυναίκες, υπέστησαν μαρτύρια χιλιάδες άνθρωποι, σκοτώθηκαν και γκρεμίστηκαν από τα μπαλκόνια της Ασφάλειας γέροι, έγιναν τόσα εγκλήματα, μα κανείς απ’ αυτούς δεν είπε τίποτα. Μα τώρα φωνάζουνε ότι ο Άρης σφάζει.
Ναι, σφάξαμε κι είμαστε έτοιμοι να ξανασφάξουμε, αν χρειαστεί. Ποιους όμως σφάξαμε; Εμείς είμαστε πιο πονόψυχοι απ’ αυτούς. Απόδειξη είναι ότι εμείς είμαστε κείνοι που τρώγαμε χρόνια τώρα τις καρπαζιές και καταδιωκόμασταν. Σφάξαμε κείνους που πρόδιδαν στους καταχτητές τους Έλληνες, κείνους που κλέβανε το λαό και διαπράττανε εγκλήματα. Κι είναι κυριολεκτικά ηλίθιοι κείνοι πού τους πήρε ο πόνος γι’ αυτούς, που τόσο δικαιολογημένα χτυπήσαμε, για να παίρνουν το μέρος τους ή είναι ολοκληρωτικά συνένοχοι τους. Μα ούτε και το κόλπο αυτό έπιασε …
… Τι μας χρειάζονται, λοιπόν, οι αγώνες κι οι σκοτωμοί, αφού τα ζητήματα μας θα τα λύσουνε άλλοι; Αυτό το σύνθημα έπιανε. Είχανε όμως δίκιο; Ασφαλώς όχι! Γιατί δεν είχανε δίκιο; Στα 1941-42 το ΕΑΜ δεν ήτανε ακόμα ισχυρό. Γι’ αυτό δεν είχε αρχίσει ο αγώνας να παίρνει μαζικό χαραχτήρα. Ούτε κι αντάρτικη δράση υπήρχε. Κι όμως. Στα 1941-42 πέθαναν από την πείνα και τις αρρώστιες, που επακολούθησαν απ’ αυτήν, 300.000 άνθρωποι μόνο στην Αθήνα, τον Πειραιά και τα περίχωρα τους. Και θα πέθαιναν αργότερα ακόμα περισσότεροι, αν το ΕΑΜ δεν κινητοποιούσε με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια και απεργίες το λαό και δεν τον εμψύχωνε: 1. Να επιβληθεί το σταμάτημα της αρπαγής της παραγωγής μας από μέρους των κατακτητών. 2. Να επιβληθεί σ’ αυτούς ν’ αφήσουν το Διεθνή Ερυθρό Σταυρό να αναλάβει την τροφοδοσία του λαού μας. 3. Να προσέξουν την κατάσταση της Ελλάδας στο εξωτερικό. Αν το αντάρτικο δε σταματούσε τις φάλαγγες των Γερμανών που κλέβανε την παραγωγή της χώρας μας και δεν καταργούσε τη συγκέντρωση της παραγωγής που τη βάζανε στο χέρι οι καταχτητές, αν δε γίνονταν όλα αυτά, τότε τα θύματα από την πείνα και τις αρρώστιες θα ήταν πολύ περισσότερα. Όλες οι χιλιάδες των θυμάτων, που πέσανε για τη ζωή και τη λευτεριά του λαού μας, ποτέ δε φθάνουν τα θύματα της πείνας και των ασθενειών.
Πότε ακούστηκε στην ιστορία της ανθρωπότητας να πραγματοποιείται η απελευθέρωση μέσω της μπαγαποντιάς; Ποτέ. Η λευτεριά δεν κερδίζεται με ξόρκια, αλλά με αγώνες και θύματα! …
… Μας κατηγορούν ότι είμαστε όλοι κομμουνιστές και ισχυρίζονται, ότι το ΕΑΜ. και ο ΕΛΑΣ είναι σκεπασμένες κομμουνιστικές οργανώσεις. Μα αυτή η κατηγορία μπορεί ν’ αποτελέσει ντροπή ή έπαινο; …
… Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ’ όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι’ αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαια τους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ; Όταν έξαφνα στα 1929-31 το κράτος ζήτησε, λόγω της οικονομικής κρίσης πού μάστιζε τότε τη χώρα μας να κατεβάσουν οι ξένοι ομολογιούχοι το ποσοστό που πληρώναμε σε τοκοχρεολύσια, οι Άγγλοι δέχτηκαν να το μειώσουν σε 35%, αλλά οι Έλληνες ομολογιούχοι αρνήθηκαν. Να λοιπόν, ποιος είναι ο πατριωτισμός τους! Αυτός φτάνει μέχρι το σημείο που δεν θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα …
… Η αντίδραση δεν σταματά σε τίποτα μπροστά προκειμένου να εξαπατήσει το λαό, χρησιμοποιώντας γι αυτό όλα τα μέσα, όλη τη συκοφαντία και το ψέμα. Μα αυτές οι συκοφαντίες στην ύπαιθρο, όπου μας είδανε και μας νιώσανε, έγιναν συντρίμμια. Στις πόλεις θα γίνει κι αυτού το ίδιο …
… Όταν είταν εδώ ο κατακτητής, αυτοί θέλανε τότε την τάξη. Εμείς θέλαμε την αταξία για να κάνουμε ανυπόφορη τη ζωή του κατακτητή. Τώρα αυτοί θέλουνε την αταξία. Μα εμείς θέλουμε την τάξη. Αυτοί είναι οι οργανωτές του εμφυλίου πολέμου για να εκμεταλλεύονται το λαό μας. Αυτοί είναι οι λύκοι, που προσπαθούν να κατασπαράξουν το κοπάδι, εμάς, εσάς, όλους μας, το λαό δηλαδή …
… Μα εμείς υποσχεθήκαμε στο λαό και κάτι άλλο: Ότι δεν θ’ αφήσουμε το όπλο από το χέρι μας αν δεν πετύχουμε και τη διπλή λευτεριά: τη λαοκρατία. Για αυτό θα παλέψουμε για να εκτελέσουμε κι αυτή την υπόσχεση μας, αφιερώνοντας και θυσιάζοντας την ζωή μας ακόμα για τη λαοκρατική λύση του ελληνικού προβλήματος …

Ζήτω ο κυρίαρχος λαός μας!

Φωτογραφίες από την εκτέλεση των Ελληνων από τους Γερμανούς στην Κρήτη.

Φωτογραφίες από την εκτέλεση των Ελληνων από τους Γερμανούς στην Κρήτη.

Τον Ιούνιο του 1941 οι στρατιώτες της Ναζιστικής Γερμανίας μπήκαν στο Κοντομαρί Χανίων και εκτέλεσαν 25 συμπατριώτες μας ως αντίποινα για τις απώλειές τους κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης. Συγκεκριμένα, εκτέλεσαν εν ψυχρώ όσους άνδρες βρήκαν, ηλικίας 18 έως 50 ετών. Επέζησαν μόνο τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι κάτοικοι του χωριού. Μια μέρα μετά, οι ναζί προχώρησαν στην εκτέλεση άλλων 180 Ελλήνων, τους κατοίκους του χωριού Καντάνου. Μαζί με εκείνους έσφαξαν τα ζώα τους και πυρπόλησαν τα σπίτια. Το έγκλημα αυτό έγινε γνωστό ως το "Ολοκαύτωμα της Καντάνου". Οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι από την εκτέλεση στο Κοντομαρί και ανήκουν στον Γερμανό υπολοχαγό Franz - Peter Weixler, o οποίος κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία λόγω της διαρροής των φωτογραφιών. Οι οικογένειες των θυμάτων και το ελληνικό κράτος δεν αποζημιώθηκαν ποτέ. Αντίθετα, σήμερα 70 χρόνια μετά οι Γερμανοί μάς ζητούν την αποπληρωμή όλων των χρεών προς εκείνους...

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Στα εφηβικά μας μάτια,κατάφερες να "απενοχοποιήσεις" το μπουζουκάκι και τον μπαγλαμά. Μέσα από σένα,πιτσιρικάδες,γνωρίσαμε τους λαϊκούς δρόμους...Γιατί είχες την ικανότητα να μας "πλησιάσεις", με τον μοναδικό σου τρόπο...

(Αξίζει να το ακούσετε)

ΘΥΜΑΣΑΙ ???

Κοιτάζω πίσω μου και βλέπω τις μικρές πολύτιμες στιγμές μου να με ακολουθούν.

Στιγμές σαν φωτογραφίες στο άλμπουμ της ψυχής... στιγμιότυπα απ’ όλα όσα αξιώνουν τη ζωή.
Θυμάσαι; θυμάσαι; θυμάσαι; μου ψιθυρίζουν....
Φυσικά και θυμάμαι, τους χαμογελώ...
«Στιγμές» που άνοιξαν τον βηματισμό τους και με προσπέρασαν, άλλες που ξέμειναν πίσω κι άλλες που ακόμα περπατούν πλάι μου.
Κανείς δεν χάνεται όταν ακολουθεί τον δρόμο της καρδιάς του…                                                            

ΚΟΙΤΑΖΩ ΠΙΣΩ............................

                      

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 1969

                                                                 

ΑΘΛ. ΣΥΛΛ. ΣΩΛΗΝΑΡΙΟΥ 1975

                                                                                                                                                      

1965

''ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑ'' ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΔΗΜ.ΣΧΟΛΕΙΟΥ 1966

1961

1978

ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑΚΙΑ ΕΠΟΧΗΣ 1965 (οι Κατσλαίοι )

                                                                                

ΤΩΡΑ.............

   Ο Σεφέρης είπε.......οτι ''η ψυχή μας κάνει πανιά !! Το αύριο δεν υπάρχει ερήμην του σήμερα και........είμαστε ακόμα ζωντανοί ''  (κάντε κλικ στις Φωτο για μεγένθυση)            

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΤΙΓΜΕΣ.........

Είναι κάτι στιγμές,
σα μικρές πινελιές
ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει,
λείπουν λίγα ακριβά
των χρωμάτων νερά,
για να δώσουν του τόπου τη γνώση.

Για τους κήπους της γης,
για το ροζ της αυγής,
για το κύμα που απόμεινε μόνο,
να χαϊδεύει με αφρούς,
τους πικρούς μας καημούςκαι να διώχνει της πίκρας τον πόνο.

                                                                                                      

.Πλημμυρίζουν το χθες
μαγεμένες σκιές,
που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά,
με κρατούνε θαρρώ
σαν αλήθειες παλιές
σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά.

Για όλα αυτά που ζητάς,
για πολλά που πονάς,
για το τίποτε μιας ευτυχίας,
και γυρνάς σαν τρελός,
του καθρέφτη εαυτός,
θύμα-θύτης κακής συγκυρίας.

VIDEO ME THN ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ..............

Αυτές τις ημέρες στο Σύνταγμα –και στις πλατείες όλης της χώρας- βρίσκεται όλη η Ελλάδα. Ακόμα και η βολεμένη. Ούτως ή άλλως, και οι βολεμένοι θα πρέπει να συμβιώσουν με αυτούς που τα έχουν χάσει όλα ή βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο. Όποιος πιστεύει πως θα συνεχίσει να ανάβει τα πούρα του και οι άλλοι –που δεν έχουν ούτε τσιγαράκι- θα κάθονται να τον κοιτάνε με σεβασμό, μάλλον δεν ξέρει τι του γίνεται.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.

«Έπρεπε να γεράσω , αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ..
ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια… Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν… Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις…»
Θανάσης Βέγγος

ΟΛΟΙ ΠΛΑΤΕΙΑ ????

Και εμείς πλατεία.........

Και ο ''ΚΟΒΑΣ''...........................

Ο ΝΩΝΤΑΣ..........

Κι ο Γρηγόρης με τον Νικόλα................................................

Και ο Μπηθηκότσης με τον Κόρακα καπνίζοντας.................................................................

Και πίνοντας......................''ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΑ''   !!!!!!!!!!!!!(γ@..ω την αγανάκτησή μου..).

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ''Η ΠΛΑΤΕΙΑ''

ΗΡΩΕΣ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

..Hρωες των παιδικών μας χρόνων...

Είναι απο εκείνες τις στιγμές που σερφάρεις στο διαδύκτιο και "πέφτεις" σε ..θησαυρούς .!!

Θησαυρούς αναμνήσεων ,ξένοιαστων παιδικών και εφηβικών χρόνων...

Και γυρίζεις πίσω στα ΄χρόνια της αθωώτητάς....................

ΟΔΗΓΙΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ !!!!!Στο περιοδικό Θεσσαλία διάβασα την παρακάτω ιστορία και σας την μεταφέρω: Μια ιστορία... "Ένα μικρό παράδειγμα για το πώς θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε στους οικονομικούς δύσκολους καιρούς που διανύουμε". Σε ένα χωριό που ζει από τον τουρισμό λόγω της κρίσης, τα πάντα έχουν νεκρωθεί. Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι, ο ένας δανείζεται από τον άλλο. Ο καιρός περνά μέσα σ αυτή τη θλιβερή ατμόσφαιρα, ώσπου μαι μέρα έρχεται ένας τουρίστας και ζητάει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο του χωριού. Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 ευρώ. Πριν ακόμη ανέβει στο δωμάτιό του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στο χασάπη στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 ευρώ. Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και τρέχει να το δώσει στον κτηνοτρόφο που τον εφοδιάζει με κρέας. Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα και πηγαίνει να το δώσει στην πόρνη του χωριού, που της χρωστάει κάποιες τρυφερές ώρες πού πέρασαν μαζί. Εκείνη με τη σειρά της τρέχει και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές που χρησιμοποίησε τα δωμάτιά του με τους πελάτες της. Όπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν, ο τουρίστας που μόλις κατέβηκε από το δωμάτιό του λέγοντας στον ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και άλλαξε γνώμη, αρπάζει το χαρτονόμισμα και φεύγει. Τελικά τίποτε δεν ξοδεύτηκε, κανείς δεν έχασε, κανείς δεν κέρδισε και όλα τα χρέη ξεχρεώθηκαν.!!!!!

Έτσι απλά....

Μην παίρνεις σοβαρά τη ζωή.Κανείς δεν βγαίνει απ' αυτή ζωντανός...........(Εlbert Hubbard)

"Καλύτερα να σε μισούν γι’ αυτό που είσαι, παρά να σ’ αγαπούν γι’ αυτό που δεν είσαι... "(Andre Gide)


"Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον..."(Γ.Σεφέρης)
"Ο ανήφορος και ο κατήφορος είναι ο ίδιος δρόμος..."
Ηράκλειτος


Με εικόνες από το παρελθόν.
Με λόγια σπουδαίων ανθρώπων...Με τα μάτια της ψυχής μου ανοιχτά...
Σας εύχομαι ξεκούραστο και όμορφο Σαββατοκύριακο!!!