Όσοι γεννήθηκαν μετά το 1974 ή όσοι θυμούνται μετά το 1974 θεωρούν αυτονόητη τη Δημοκρατία και τις ελευθερίες που πηγάζουν από αυτή.
Μπορούν πχ να πειστούν ότι οι μαθητές απαγορευόταν να κυκλοφορούν μετά τη δύση του Ήλιου; Ότι δεν έπρεπε να πηγαίνουν σινεμά; Ότι το μαλλί τους δεν θα ξεπερνά τους 5 πόντους ή ότι δεν θα διαβάζουν όποιο εξωσχολικό βιβλίο θέλουν;
Επίσης δεν μπορούν να φανταστούν γιατί ο αστυνομικός ήρθεξημερώματα και πήρε τον πατέρα από το σπίτι. Ούτε μπορούν να απαντήσουν γιατί δεν γίνονταν εκλογές ώστε να εκφράσουν ελεύθερα (χωρίς στρατιώτες και τανκς) την άποψή τους ή γιατί υπήρχε λογοκρισίακαι ελεγχόμενος Τύπος.
Πολλοί λοιπόν η δεν θυμούνται ή δεν θέλουννα θυμούνται. Υπάρχουν όμως ακόμη σταγονίδια, νοσταλγοί…
Αυτοί είναι βέβαια από τις ελάχιστες εξαιρέσεις των επωφελούμενων, όπως άλλωστε και σε κάθε σύστημα.
Όλα τα ερωτήματα που θέτουν όμως έχουν απαντηθεί.
Ότι δήθεν δεν μας άφησαν χρέος οι χουνταίοι. Από 37,8 δις δρχ το 1967, το χρέος έφτασε στα 71,4 δις δρχ το 1974! (ΕΣΥΕ)
Ότι οι τιμές ήταν σταθερές (έκοβαν από το βάρος), ότι αν καθόσουν καλά δεν είχες να φοβηθείς τίποτα (να μην έχεις δηλαδή άποψη, όνειρα, άβουλο ον δηλαδή) κλπ κλπ
Η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία έγινε 41 ετών, όταν σαν σήμερα το 1974 έπεσε η στρατιωτική δικτατορία που παρανόμως είχε καταλύσει τους θεσμούς και κατέλαβε την εξουσία.
Ο λαός ώριμος και παρά τα όποια προβλήματα εγγυάται πλέον τη Δημοκρατία.
(σ.σ. Α΄ Δημοκρατία 1822-1828, Β΄ Δημοκρατία 1924-1935, Γ΄Δημοκρατία 1974-σήμερα)
