Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ.


Η κουβέντα έγινε σήμερα στο καφενείο

- Εσύ τι θα έκανες; Θα την ψήφιζες την συμφωνία για το νέο μνημόνιο;

- Δεν ξέρω. Δεν την ξέρω. Δεν ξέρω τι σημαίνει να την ψήφιζα όπως δεν ξέρω τι θα συμβεί εάν η συμφωνία δεν ψηφιστεί. Ακούω τόσο αντιφατικά και τόσο ακραία αντίθετα πράγματα για τις συνέπειες την ψήφισης ή της μη ψήφισης που δεν ξέρω τι θα έκανα.

- Μα δεν άκουσες πως όλοι λένε για την καταστροφική χρεωκοπία που μας περιμένει;

- Γιατί τώρα δεν είμαστε χρεωκοπημένοι; Τα παιδία μου ψάχνουν για δουλειά και δε βρίσκουν κι εμείς δεν έχουμε τα λεφτά για να ζήσουμε. Φως δεν φαίνεται και είμαστε όχι σε τούνελ αλλά σε μια νύχτα προσδοκιών κι ελπίδων. Κανείς δεν τολμάει να ονειρευτεί και να κάνει σχέδια για το μέλλον. Ο χρόνος του βίου μας είναι το σήμερα άντε και το αύριο. Αυτή η ψυχολογική στένωση δεν είναι χρεωκοπία; Το πιο σημαντικό: δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο δεν θα μας ξαναπούν ότι εάν δεν μας κόψουν ακόμα κάτι από το εισόδημα μας, πάλι η πατρίδα θα κινδυνεύει.

-Ναι αλλά άμα χρεοκοπήσουμε δεν θα λειτουργεί ούτε αυτό το Δημόσιο (σχολεία, νοσοκομεία) όπως τσάτρα πάτρα λειτουργεί σήμερα.


- Μα αυτό ήδη έχει αρχίσει να γίνεται. Τα σχολεία δεν έχουν καύσιμα, στο νοσοκομείο πάμε με τα χαρτί υγείας και τα σεντόνια από το σπίτι μας. Εν πάση περιπτώσει δεν δέχομαι να εκβιάζομαι με τέτοιο προκλητικό τρόπο. Πως γίνεται και πάντα ο χρόνος μας τελειώνει όταν πρέπει να αποφασίσουμε; Γιατί δεν μας ρώτησαν πιο πριν; Γιατί δεν μας ενημέρωσαν πιο καλά;                                ( Ένα μέρος της κουβέντας απο τον  Έρμο Καστριώτη.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου